ευκάτοχος

εὐκάτοχος, -ον (ΑΜ)

αυτός τον οποίο μπορεί κάποιος να συγκρατήσει εύκολα, ο ευκατάσχετος

μσν.

εκείνος που διατηρείται, που διαφυλάσσεται καλά και εύκολα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κάτ-οχος (< κατ-έχω)].